W komentarzach pod poprzednim postem Frytka i Del piszą, że zrobiłyby awanturę. A ja nie. Wiem, że nic to by nie dało. Pewnie usłyszałabym tylko, że jak chciałam to mogłam sama powiedzieć.
Od jakiegoś już czasu przyjęłam postawę pracownika. Pracuję w moim domu i tyle. Sprzątam, piorę, gotuję, itp. Żadnych emocji, oczekiwań. Za rok, jak Miś pójdzie do przedszkola, ja pójdę do pracy. Najlepiej jakby udało mi się znaleźć coś fajnego a jak nie to wrócę do starej. Do tego czasu pracuję w domu. Jeśli przez ten rok nie uda nam się odbudować tego związku to się wyprowadzę. Teraz, kiedy nie pracuję i na razie nie chcę pracować wyprowadzka nie ma sensu.
Ostatnio też w mojej glowie pojawił się pomysł na własny biznes. Bardzo szalony pomysł. I najpierw muszę się zorientować czy w ogóle realny. To jest mój plan na najbliższy rok